woensdag 12 november 2008

NSC is de shit.

Hey! Ik dacht ik doe er eens eentje. Het gaat hier over het algemeen heel goed: het is altijd druk, ik begin eindelijk aardig wat toffe mensen te leren kennen, dus ik ben best tevreden. Hopelijk kan ik aan de hand van alle foto's binnenkort eindelijk eens een mooi verhaal in elkaar zetten. Ik heb al een redelijk aantal van de betere ervaringen in mijn leven ondergaan, waarvan nu een voorbeeld.

Gisteren, 11 november, was er maar één college. Aangezien alle colleges te makkelijk zijn, was dat fijn.


Dinsdag zou de derde keer zijn dat Sander en ik gingen voetballen bij de voetbal-circle (universiteitsclub) NSC. De afgelopen keren waren de leden bijna allemaal vrij terughoudend en keken liever de kat uit de boom. Met een jongen genaamd Shinya konden we wel al goed praten en hadden na de tweede training ook met hem avondgegeten. Misschien heeft hij nog een goed woordje voor ons gedaan bij de andere leden.

Na college zijn Matthias en ik naar het YouMe Saito-warenhuis gegaan om voetbalschoenen voor mij te kopen en wereldpolitiek te bespreken in de Starbucks. Het is sinds een paar weken wat kouder, maar het is nog steeds meestal mooi weer, wat mooie plaatjes oplevert.



Eenmaal thuis vertrok ik samen met Sander naar het sportveld op de universiteit. De leden van NSC leken allemaal iets losser dan voorheen, en ook al ben ik nog steeds totaal niet te spreken over mijn spel, wat ik wijt aan de zandgrond, was het zeker leuk. Na de wedstrijd verloren te hebben, heb ik Takuya, Shige(haru) en nog iemand waarvan ik de naam nog niet weet geholpen het veld bij elkaar te vegen. Het lukte eindelijk om een beetje een leuk gesprek te voeren. Daarna werd voorgesteld om naar een izakaya te gaan, want het was nu blijkbaar tijd om een welkomsfeestje voor ons te houden.

Een hoop leden gingen mee, en ik praatte met praktisch iedereen. Ik had vòòr voetbal al niet veel gegeten, maar nu werd mij na uitgehongerd te zijn achter elkaar drinken aangeboden, wat ik tegen beter weten in niet kon weigeren. Ik heb enorm kunnen lachen met Yui, Shige, Sota, Takuya, Nishida 'soshite' Hiroshi en Yoshitsune. Het waren een stel boefjes. We kwamen al rond kwart over zeven aan, maar hebben het toch tot 11 uur vol weten te houden. Tegen het einde aan was er behoorlijk veel te eten en te drinken besteld, waardoor ik mij enigszins zorgen begon te maken over de prijs. Omdat het ons feestje was, werd er echter voor ons betaald, omdat Japanners aardige gasten zijn volgens Yui. Eenmaal buiten zijn Sander en ik in aller ijl naar huis vertrokken, waarna ik in de kamer van de Schildknaap, Matthias en Pyke te veel lawaai heb gemaakt.

Hoewel bijna iedereen in de veronderstelling was dat wij geen verwarming in onze kamers hadden, wist Schoeisel allang van wel en besloot deze informatie toch maar te delen. Thuis heb ik de verwarming op dertig graden gezet, waarop ik rond 5 uur 's ochtends uitgedroogd wakker werd in een kamer die in brand leek te staan. Na woest de airco uit te hebben geramd en het raam open te hebben gescheurd, stierf ik de volgende ochtend van de kou en voelde ik mij minder dan jofel. Collegewijs was vandaag een ware hel. Het eerste college, wat luisteren betrof, begon ik naast mijn algehele mailaise het gebrek aan eten sinds de vorige middag te voelen. Met mijn brakke hoofd heb ik daarna bijna alle chocola in het cafetaria gekocht, wat op de Ferrero Rocher na bijna allemaal tegenviel. De (Mc)Donald(s) was ook vies.

Ik heb voor het eerst een college gemist, omdat mijn levenslust volkomen verdwenen was. In plaats daarvan heb ik met Matthias, Rolf en Maaike door het Hama no machi-winkeldistrict gedwaald.

's Avonds heb ik met kamer 401 (Rolf, Matthias, Pyke) Call of Duty gespeeld, en later met Pyke de demo van Left4Dead gedownload om de pan uit lopen te nerden. Het was gruwelijk. Dat was het voor de afgelopen twee dagen. Binnenkort meer? Oh, voordat ik er daadwerkelijk iets over schrijf, zijn hier alvast wat foto's van de fire drill van zondag.